Rookgordijn in social media

“Totdat we beleid hebben geformuleerd, geldt er binnen mijn organisatie een verbod op het gebruik van social media”. Ik was toch echt in de veronderstelling dat uitspraken zoals deze passé waren. Nee dus. In een gesprek met een ondernemer plofte het zo op tafel. Met kromme tenen – niet van irritatie maar van energie om zijn ongelijk te bewijzen – hoorde ik hem aan.
Argumenten
De bekende argumenten kwamen voorbij: onkunde medewerkers, imagoschade, kost (te) veel tijd, kwaliteit en ga zo maar door. Geloof mij wanneer ik hier zeg dat de ondernemer in kwestie geen ‘oude-school-denker’ is. Met zijn MKB bedrijf actief in een markt waar het juist draait om beleven, ervaren en merkbinding. Een markt waarin technologische ontwikkeling op een hoge positie staat. Een markt waar slimme inzet van sociale media een hele nieuwe dimensie aan klantenbinding geeft. Juist daarom is mijn verbazing zo groot dat hij het gebruik laat afhangen van ‘beleid’. En nog erger: dat blijkbaar nog steeds niet heeft!
Dag rookgordijn
De beleidsdiscussie is vaak het rookgordijn voor iets anders. Namelijk dat de genoemde argumenten juist zijn; voor diegene die ze gebruikt. Het zelf onvoldoende overzien wat er met de komst van sociale media – in sociologisch en maatschappelijk opzicht – werkelijk gebeurt. In dit ‘niet begrijpen’ schuilt het gevaar dat de inzet van social media tot een ‘onbeheersbaar’ instrument wordt. De crux? In het niets doen (of verschuilen achter te vormen beleid) schuilt een nog groter gevaar. Op moment-x overkomt het je! Beleid? Daar is op te controleren. Zijn mensen op aan te spreken. Is zo 2011, maar nog veel belangrijker: haalt de energie uit het medium.
Polderen: wel of geen beleid
Laat ik duidelijk zijn. Ik pleit er niet voor om in het wilde weg sociale media in te zetten. Onvoorbereid en zonder een doel voor ogen is dit het welbekende schieten met hagel. Het tegenovergestelde, een sluitend social media protocol, daar geloof ik ook niet in. Social media is ook niet exclusief voorbehouden aan de top of aan de communicatie- of marketingafdeling. Het is van én voor iedereen. Lastig? Vast wel. Nieuw? Zeker niet. Denk maar aan mobiele telefonie of e-mail. Een duidelijk doel (leg de lat niet te hoog), wat basisafspraken en de early adapters die willen bijdragen is een mooi compromis. Ga de uitdaging aan. Het klinkt simpel en dat is het ook.
Draagvlak en enthousiasme
Voor bedrijfsmatige inzet van sociale media is wel draagvlak vanuit de directiekamer nodig. Weer zien we de crux. Juist in deze kamer wordt social media vaak nog steeds gezien als een beleidskwestie terwijl het op de werkvloer gemeengoed is. Podia om jezelf te presenteren. Als persoon. Waarbij de grens tussen privé en werk steeds meer vervaagd. Juist hierin verschillen social media essentieel met de twee genoemde voorbeelden uit vroegere tijden. De kunst is een juiste balans te vinden. Mijn advies: gebruik je GBV (Gezond Boeren Verstand), maak een set werkbare afspraken en omarm én gebruik het enthousiasme onder de werknemers. Tegen de olievlek die dan ontstaat, kan geen (dure) advertentiecampagne op. Dan gaan mensen met andere mensen in gesprek!