Interoperabiliteit

Interoperabiliteit

Interoperabiliteit heeft niets met opera of operette te maken. Het is ook niet de naam van een nieuw ontdekte aandoening. In de kern is het een ander – en misschien wel een veel beter – woord voor domotica.
Techniek verbind
Techniek is onlosmakelijk verbonden met ons dagelijks leven: audio, video, communicatie, energiebesparing, beveiliging, afstandsbedieningen, ledverlichting etc. Veel van die technieken staan staan al niet meer op zichzelf en werken met elkaar samen. Zo geeft een alarminstallatie een bericht op je mobiel en kun je met de afstandsbediening van de TV ook het licht regelen. Dat is precies wat domotica beoogt: verschillende technologieën die integraal één omgeving vormen, met als doel een verhoging van het wooncomfort. En een vriendelijker energierekening door verlaging van het energieverbruik. En – in een seniorenomgeving – voorzieningen om het blijvend thuiswonen mogelijk te maken.
1 norm
Het zou mooi zijn als er voor de samenwerking van technologieën één norm bestond. Zoals de Euro: met een euromunt kun je afreken bij de kassa, hij past in betaalautomaten en zelfs in een boodschappenkarretje, niet alleen in Nederland maar bijna in heel Europa. Met domotica ligt dat een stuk moeilijker. Systemen en producten zijn wel ontwikkeld volgen bepaalde standaards, maar omdat er zoveel verschillende standaards zijn is begrijpen ze elkaar niet. Net als de verschillende muntenstelsels die we hadden vóór de invoering van de Euro. Het probleem is dat er wel duizenden verschillende technologiestandaards bestaan. Hoe krijgen we het ooit voor elkaar dat ál die systemen elkaar begrijpen, met elkaar communiceren en samenwerken?
Interoperabiliteit
De oplossing werd jarenlang gezocht in de ‘open standaard’. Daar wordt veel goeds over gezegd, maar ook veel kwaad. Het lijkt mij beter om het te hebben over ‘interoperabiliteit’. Een transparante vorm van connectiviteit, waarmee systeem of product A zowel kan communiceren met systeem of product B als met systeem of product C tot en met Z. De aanbodzijde (fabrikanten) moet deze open connectiviteit mogelijk maken, vanuit de vraagzijde (installateurs, system integrators, gebruikers) moeten we dit verzoek kracht bijzetten. Het resultaat is dat domotica gemakkelijker wordt, en met geringe inspanning optimale woon-, werk- en/of welzijnomgevingen gecreëerd kunnen worden. Wie zet de eerste stap?

Over de schrijver
Ik ben een ondernemende en creatieve verbinder. Mijn energie en kracht liggen in het inspireren, motiveren en organiseren van mensen en ideeën. In het onderwijs, de zorgsector en het technisch bedrijf. Ik neem mensen graag mee in mijn visie op ontwikkelingen in de technologie. En dat vanuit het oogpunt innovatie, business development of marketing. Ook werk ik graag aan resultaatgerichte antwoorden op vragen, behoeften of (markt- / organisatie)ontwikkelingen. Hierin maak ik gebruik van LEGO® SERIOUS PLAY® methode. Tot slot: ik ben geen techneut, maar wel iemand die de techno-taal verstaat.
Reactie plaatsen